faizlə

faizlə
I
сущ. в процентах. Faizlə tərkibi nəyin состав в процентах чего
II
прил. процентный. Faizlə əvəzləmə процентное возмещение

Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. . 2006.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Смотреть что такое "faizlə" в других словарях:

  • irba’ — ə. faizlə art(ır)ma, çoxal(t)ma …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • göəbərc — (Cəlilabad) faizlə, müamilə ilə verilən borc. – Göəbərc, yanı ki, bi pıta pıt yarım borc vereydün …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • müamilə — ə. 1) rəftar, hərəkət; 2) alış veriş, alver; 3) faizlə pul borc vermə …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • müamilədar — ə. və f. faizlə pul borc verən; müamiləçi …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • sələmxor — ə. və f. sələmçi, müamiləçi, faizlə pul borc verən …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • faizsiz — sif. Üstünə faiz gəlməyən, faizi olmayan, faizlə gəlir verməyən. Faizsiz istiqraz. Faizsiz borc …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • indeks — <lat.> 1. Bir şeyin adları yazılmış siyahısı; adlar siyahısı. Çıxmış kitabların indeksi. Malların indeksi. 2. iqtis. Hər hansı bir iqtisadi hadisənin ardıcıl dəyişmələrini faizlə ifadə edən rəqəm göstəricisi. Əmək məhsuldarlığı indeksi.… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • müamiləçi — is. Faizlə pul borc verən adam; sələmçi …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • müamiləçilik — is. Faizlə pul borcvermə işi; sələmçilik. Vəli malik olduğu sərvəti yalnız parçaçılıqdan deyil, müamiləçilikdən və oğurluq mal alış verişindən qazanmışdı. Ç.. <Şofer:> Keçmişdə alverlə, müamiləçiliklə, ev kirayə verməklə . . müftə pul… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • sərraf — is. <ər.> 1. Müəyyən faizlə pul dəyişməklə məşğul olan (adam). . . Kağızlarını yoxladığım zaman sərrafların yanında yüz min tümən əmanət pul qoyulduğunu gördüm. M. S. O.. <Səttar> sonra baratı dəyişmək üçün yaxındakı sərraf… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • əmanət — is. <ər.> 1. Birinə inanıb bir şeyi müvəqqəti olaraq tapşırma, vermə. Bu üzük sizdə əmanət qalsın. Əmanət almaq – müvəqqəti istifadə üçün almaq. Kitabı əmanət almışam. Əmanət vermək – müvəqqəti istifadə üçün vermək. Əmanət qoymaq – bir şeyi …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»